Kendimi bildim bileli, ilkokuldan çıktığımdan beri çiftçiyim. Yaşıtlarım derse giderken ben tarlaya giderdim. Orası da başka bir okul. İnsana hayatı öğretir, sabretmeyi öğretir. En önemlisi de, emeğin ne kadar önemli olduğunu öğretir. Tat ile aşağı yukarı 35 sene önce tanıştık, o zamandan bu zamana devam ediyoruz. Hiç bırakmadan.

Nasıl bırakacaksın ki... O domateslerin sana ihtiyacı olduğunu biliyorsun.

Neyse ki yalnız değilim. Bir oğlum var, Bir de Tat. Hep beraber 3 ay domateslere emek veriyoruz. Alışkanlık oldu artık. Sabah ilk iş camdan bir bakarım. Hava bulutlu mu, değil mi, yağış var mı diye. Domates çok emek ister, bakım ister. Havasını, toprağını sevecek…

Sen ne kadar üstüne düşersen, domates de hasatta o kadar güzel çıkar. Tat’tan yıllardır bunu öğrendik.